Entre 2013 e 2020, case 100 millóns de persoas saíron da súa condición de extrema vulnerabilidade. A mellora económica xeral, a distribución dos ingresos, a educación e o acceso á saúde son ingredientes importantes para explicar este impresionante logro, pero non garanten nada si operan illados. Tamén se requiren consensos políticos e sociais dunha magnitude descoñecida en Occidente e unha mentalidade máis centrada no comunitario

A explotación da forza de traballo e o saqueo dos bens comúns son a causa do empobrecemento de boa parte da sociedade e do efecto invernadoiro que destrúe o hábitat. Difícil ler conclusións similares nos organismos internacionais ou nas consideracións que levan adiante os gobernos dos principais países da orde capitalista

No marco actual de globalización, na Europa occidental, o novo bloque histórico debe acadar a hexemonía, en principio, a través da mobilización social e a ocupación das institucións. Daquela resulta imposíbel avanzar na liberación nacional e social a menos que se conte cunha forte implantación no pobo, organizado e mobilizado, e a hexemonía no eido das ideas

Tantas veces agochado, volve xurdir o vello conflito redistributivo do capitalismo entre salarios e beneficios. A Europa liberal quere que as e os traballadores aturemos e esteamos quietiños. Pero iso non parece que vaia pasar