Venezuela non está soa
Se a orde executiva de Trump fose hai dúas décadas, a situación sería insuperábel. Neste contexto actual, malia as dificultades, si hai posibilidades reais de afrontar con éxito o intento de bloqueo grazas á diversificación de relacións económicas que Venezuela posúe
Rusia, 145 millóns de habitantes; China, 1.380 millóns; Turquía, 80 millóns; Irán, 80 millóns. As cifras falan de seu. O mundo non u únicamente Estados Unidos e Europa a pesar de que non haxa que lle restar importancia á súa influencia global. Porén, neste século XXI, o cambio xeopolítico e xeoeconómico é evidente. O BAII é case tan poderoso como o FMI; o grupo dos BRICS é igual de dinámico que o G7. A ruta da seda ten un potencial tan ou máis relevante que o doutros espazos tradicionais. Mírese por onde se mire, a unipolaridade acabou.
Isto debe ser tido en conta cada vez que se afirme que Venezuela está illada internacionalmente. Máis ben, todo o contrario: o país caribeño está perfectamente situado no novo mapa mundi. E a mellor demostración foi a recente xira do Presidente Nicolás Maduro. As alianzas con Rusia e Turquía deben chamar a atención porque se trata de países de gran calado na orde mundial.
Putin é indubidabelmente o gran contrapeso a Estados Unidos. Máis enérxico na súa política exterior que China, Rusia xoga un rol determinante nas tensións e disputas que se producen en todo o planeta. Rusia pertence ao Consello de Seguridade da ONU. E ademais ten un papel forte no sistema económico internacional: 1) conta con altas reservas internacionais no seu poder (400.000 millóns de dólares), 2) posúe unha estrutura financeira sólida que mesmo vai camiño de dispoñer dun sistema de pagamento internacional (SPFs), 3) ten alta influencia na política petroleira global pola súa elevada produción (10,9 millóns de barrís por día), 4) converteuse nunha potencia agrícola segundo a propia FAO, e ademais, 5) Rusia está decidida a dar un salto significativo na economía tecnolóxica e digital. Isto fai que este país, xa emerxido, sexa un aliado estratéxico para a próxima década. Venezuela sábeo e por iso cada vez afianza máis os seus vínculos en múltiples dimensións económicas, políticas e militares.
Pola súa banda, o encontro de Maduro con Erdogan tamén ten un alto significado en chave xeopolítica e xeoeconómica. Turquía tampouco é un país calquera na escena global. Ten unha economía en crecemento moi desexada por Europa. Consome moito petróleo (case un millón de barrís por día) pola súa crecente demanda interna, o que require dun fornecemento seguro que non estea sometido a posíbeis presións dos Estados Unidos e Unión Europea. E Venezuela ten esa capacidade. É realmente un socio ideal para construír un gran mapa de intercambio baseado na complementariedade económica. Gañar-gañar é a premisa básica desta nova relación que medra cada día máis en sectores moi diversos (agricultura, tecnoloxía, finanzas, minaría, turismo, transporte, seguridade).
Aínda por riba, ás veces esquécesenos que Venezuela preside o movemento de países non aliñados e é parte esencial de Petrocaribe e ALBA. Posúe ademais relacións moi estreitas con Irán (país que visitou hai un mes); e comezou a vender petróleo á India ao mesmo tempo que medrou o intercambio comercial con este país. E con China, o gran actor internacional, Venezuela vén consolidando desde hai máis dunha década unha alianza estratéxica en moi diferentes dimensións económicas e políticas.
Se a orde executiva de Trump fose hai dúas décadas, a situación sería insuperábel. Neste contexto actual, malia as dificultades, si hai posibilidades reais de afrontar con éxito o intento de bloqueo grazas á diversificación de relacións económicas que Venezuela posúe.
A desdolarización da economía venezolana será posíbel na medida en que se teña capacidade para afianzar relacións con este novo campo contra hexemónico. Aínda que aínda máis determinante será o uso de novos mecanismos financeiros. Saír do Swift é unha cuestión imperativa para non transitar baixo a vixilancia de Estados Unidos en cada pagamento internacional. Usar outras moedas na comercialización petroleira así como nas importaciones vólvese tamén unha tarefa urxente. Igual de inminente resulta a creación de contas noutras latitudes que permitan esquivar o boicot financeiro actual. A reestruturación da débeda externa, que non o default, é outro asunto obrigatorio porque Trump violou a seguridade xurídica para os posuidores coa súa última orde executiva.
Son moitos os desafíos que ten por diante Venezuela nesta treboada externa tan adversa. Sería sinxelo resolvelo aliñándose co eixe dominante de sempre. Porén, o complicado está en facelo desde a outra beira. Venezuela decidiu que si hai alternativa fronte á trampa da vella pero tan presente tese thatcheriana, TINA (There is non alternative). Mentres Maduro siga estreitándolle a man a Putin, Erdogan, Rohani ou Xi Jinping, Venezuela non está soa.
[Artigo tirado do sitio web Telesur, do 8 de outubro de 2017]
