Ucraína: Vasalo de Washington
Ucraína está a cavar a súa propia tumba, mostrando que vai camiño de ser o principal vasalo de Washington en Europa, convertido na punta de lanza dos intereses do lobby enerxético e do complexo militar industrial daquel país
Ucraína, desde o golpe de estado de febreiro do ano 2014, que significou o triunfo das posicións ultradereitistas e proclives a Washington e á Organización do Tratado do Atlántico Norte (OTAN) converteuse nunha entidade desestabilizadora da rexión e punta de lanza da política de máxima presión contra a federación rusa.
Ucraína deveu así nun instrumento das administracións estadounidenses para concretar os seus intereses hexemónicos nos diversos planos: mercantís, financeiros, políticos, militares, e tratar de manter una hexemonía cuestionada non só por Rusia, senón tamén por China e outras potencias emerxentes, como é o caso da República Islámica de Irán. Potencias occidentais como os propios Estados Unidos, Francia, Gran Bretaña e Alemaña, fundamentalmente, co fin de someter a Rusia, e facer soportar ás súas sociedades a enorme carga de manter accións de guerra, que só favorecen os grandes conglomerados militares-industriais, pero que non benefician os pobos.
Unha Europa que, ademais de se involucrar nun conflito de consecuencias insospeitadas, ve achegarse a pasos axigantados o inverno e a posibilidade certa de ver minguada a súa economía con relación ás importacións de petróleo e gas, que nun 40% provén de Rusia e outro 20% desde o Magreb e o Golfo Pérsico. Neste panorama de incerteza e de sancións contra Moscova, os máis prexudicados adoitan ser as sociedades, os pobos, os sectores máis débiles do tecido social. E niso os países europeos están a sentir o rigor de altas taxas de inflación, aumento monumental do prezo dos combustíbeis e una protesta da poboación, aínda nacente, pero que pode desembocar en explosións sociais de envergadura. Engadamos a influencia da guerra en materia de exportacións de grans e hidrocarburos ao resto do planeta, que xerou un aumento dos prezos a nivel global.
Na oriental cidade rusa de Vladivostok, realizouse entre o 5 ao 8 de setembro pasado, o sétimo Foro Económico Oriental, con representantes de decenas de países baixo a lema 'O camiño cara a un mundo multipolar'. Un evento que mostra o afán ruso xunto aos seus socios da República Popular China de enfrontar os desafíos que occidente puxo na mesa xeopolítica internacional. Foi un foro centrado no desenvolvemento da cooperación empresarial global ante as dificultades das sancións occidentais. En palabras do presidente ruso Vladimir Putin, "Por moito que occidente queira illar a Rusia, é imposible facelo…abonda con mirar o mapa…os países occidentais tentar manter a orde mundial anterior, que responde aos seus intereses, e facer que todo o mundo viva segundo as regras que eles impoñan, que eles inventaron e que incumpren con frecuencia e cambian constantemente…A separación entre as elites occidentais e os intereses dos seus propios cidadáns está a aumentar. Así, o nivel alcanzado de desenvolvemento industrial de Europa, a calidade de vida da xente, a estabilidade socioeconómica, todo isto se bota ao forno sancionador"(1).
Neste momento os países occidentais, sobre todo os europeos, soportan enormes presións e afectacións no plano económico, produto dunha xestión económica sometida ás exixencias dos Estados Unidos, que privilexiou una política de sancións contra Rusia por riba de calquera consideración dos pobos do mundo. Imponse así o comercio das armas, que implica para Kiev encherse de equipamento militar obsoleto e hipotecar a súa economía fronte aos pedidos e abastecementos que a industria militar, tanto estadounidense como dos seus aliados máis poderosos de Europa, están a proporcionarlle e que nalgún momento, máis cedo que tarde, se cobrará e a prezos leoninos.
Os ucraínos, como sociedade, deberán pagar, co seu desenvolvemento futuro, a renovación dos seus arsenais e ao mesmo tempo ser testemuñas da enorme corrupción que iso leva consigo e do cal o goberno do actual presidente Volodimir Zelensky non é a excepción. Ofreceuse gratuitamente armas a Kiev para que no breve prazo comece a pagar polo seu mantemento e modernización, o que leva, inevitabelmente, a comprar armamentos modernos, renovalos e así una cadea sen fin. O medio estadounidense Bloomberg sinalou, a través dos seus editoriais e análises, que os activos ucraínos xa están hipotecados en función do pagamento a asesores estranxeiros, mercenarios, servizos e apoio loxístico, ademais de software, occidentais que xeran una suxeición á industria de occidente e con iso a imposibilidade dun desenvolvemento propio e independente, acompañado dun endebedamento, que fará máis e máis sometidos, non só ás camarillas políticas ucraínas senón tamén ao conxunto da súa sociedade.
Ao mesmo tempo que Bloomberg sinalou isto, deu a coñecer tamén que Washington xa entregou a Kiev un terzo do seu inventario de unidades de mísiles antitanque Javelin e unha cuarta parte das súas reservas de mísiles antiaéreos portátiles Stinger... Hai un enfraquecemento na cadea de subministracións que preocupa no Pentágono: “A debilidade da cadea de subministración do Departamento de Defensa pon en perigo non só a axuda a Ucraína, senón a capacidade de Estados Unidos de responder a futuras crises, incluído un potencial conflito sobre Taiwán, cuxo Exército depende do material estadounidense”(2).
Ucraína ao someterse a occidente hipotecou completamente o futuro das próximas xeracións da súa poboación. Proba diso é o asinamento da lei, por parte do presidente estadounidense Joe Biden, sobre “lend lease” Lei de Empréstitos e Arrendos, que data da segunda guerra mundial e que consiste, basicamente en facilitar subministracións militares con pagamento futuro. É dicir, reembolsar a futuro o que se lles entrega hoxe en materia de armas, subministracións e apoio militar en amplos sectores, liberando a administración estadounidense de trámites burocráticos e permisos, que dan pé a un desenvolvemento da corrupción e o tráfico de armas en múltiples direccións. Esta lei xa foi asinada en maio pasado, aprobada polo senado baixo o nome “Ukraine Democracy Defense Lend-Lease Act”(3). O cálculo, polo baixo, estima que esta lei permitirá endebedar a Ucraína por preto de 100.000 millóns de dólares, dos cales xa o 40% foi entregado baixo diversas modalidades.
A reprimida oposición ucraína alertou das consecuencias desastrosas desta vasalaxe dos políticos ultranacionalistas -que paradoxalmente de nacionalistas non teñen nada- ante os Estados Unidos e Europa. Está a concretarse así una seria ameaza á soberanía deste país europeo e que vai significar, sen dúbida, que para favorecer o pagamento dunha débeda que se fará impagábel se exixirá ás camarillas políticas ucraínas que poñan o seu territorio a disposición de tropas estadounidenses e da OTAN, instalando decenas de bases militares, tal como fixeron coa Alemaña post segunda guerra mundial, xerando condicións de arrendo leoninas. Ao mesmo tempo, favorecendo investimentos que signifiquen a privatización dos servizos enerxéticos ucraínos e o acceso á industria de alimentos, como tamén a obtención de condicións especiais para realizar proxectos significativos na esfera enerxética, de infraestrutura e comercio. Ucraína está a cavar a súa propia tumba, mostrando que vai camiño de ser o principal vasalo de Washington en Europa, convertido na punta de lanza dos intereses do lobby enerxético e do complexo militar industrial daquel país.
________________________________________________________________________________________
Notas:
(1) https://actualidad.rt.com/actualidad/440857-video-putin-discurso-foro-economico-oriental
(2) https://actualidad.rt.com/actualidad/432278-bloomberg-reservas-armas-eeuu-agotarse-ucrania
(3) http://www.cubadebate.cu/noticias/2022/05/10/biden-firma-una-ley-que-facilitara-el-envio-de-armas-a-ucrania/
________________________________________________________________________________________
[Artigo tirado do sitio web TeleSur, do 13 de setembro de 2022]