Os datos do Mercado de Traballo en 2015 confirman que ter hoxe un traballo non garante saír da pobreza
Así se recolle no Informe do Mercado Laboral en Galiza no ano 2015 elaborado polo Gabinete de Economía da CIG a partir de datos oficiais: Axencia Tributaria, Tesourería Xeral da Seguridade Social ou Servizo Público de Emprego Estatal.
Un Informe que foi presentado polo secretario confederal de Emprego, Miguel Malvido, e pola responsábel do Gabinete Natividade López Gromaz, onde se salienta a reaparición da figura, esquecida desde o remate do franquismo, do traballador ou traballadora pobre, situación á que se chega, tal e como se tira deses datos, nuns casos polos salarios de miseria, noutros casos pola temporalidade da contratación, noutros polas xornadas parciais e nos máis, por todo á vez.
E isto, cando as traballadoras e traballadores conseguen ese traballo en precario porque, tal e como explicou Malvido, do contrario “estariamos falando das miles de mozas e mozos menores de 35 anos que marcharon de Galiza á emigración”, facendo de novo o percorrido que fixeron os seus pais ou os seus avós.
Traballadores/as pobres
O informe salienta que houbo un descenso dos salarios da maioría da poboación asalariada en termos reais, xunto cun descenso do número de asalariados/as; que o único grupo de traballadores/as que medra en Galiza é o de aqueles/as que cobran menos da metade do SMI, que representa xa o 18,4% dos asalariados/as, cando en 2009 eran o 14,5%; que houbo un 12,7% con ingresos entre a metade do SMI (6.800 euros anuais) e que hai un 0,4% do total de traballadores/as que, pola contra, tiveron uns ingresos superiores a 141.375 euros.
Este descenso nos salarios ten o seu reflexo, segundo Natividade López Gromaz, no peso das rendas do traballo no PIB, que en 2009 representaban o 48% das totais e en 2014 o 44,6% mentres ocorre xusto o contrario coas rendas do capital, que pasaron de pesar un 43,6% en 2009 a un 45,5% en 2014.
Para Miguel Malvido isto evidencia a crítica situación na que se atopa a maioría da clase traballadora galega. Neste sentido lembrou que segundo a Carta Social Europea considérase que un traballador ou traballadora que teña uns ingresos inferiores ao salario medio estaría no limiar da pobreza. “Se o 61% das asalariadas e asalariados galegos non chega a ese salario medio, estamos logo falando de que a inmensa maioría está instalada ou ben na pobreza ou ben ao límite”.
Redúcese a taxa de paro sen que apenas se cree emprego
O ano 2015 remata con 67.000 desempregados/as máis que os rexistrados ao inicio da crise, a principios de 2008. A taxa media de paro situouse no 19,3%, o que supón un descenso en 32.400 persoas, pero a poboación ocupada apenas medrou en 19.900.
Se ben o paro rexistrado descendeu, de media, en 23.516 persoas respecto de 2014, “non todo o descenso se traduce en incremento de emprego”, afirmou López Gromaz. “Unha boa parte deste é debido á caída da poboación activa, ben sexa pola emigración, por envellecemento ou por outros factores”.
De feito estimou que en Galiza hai, desde o ano 2010, un total de 124.400 persoas menos de entre 16 e 34 anos. Parello a isto perdeuse poboación activa globalmente neses cinco anos -43.700 persoas- e sendo isto grave, moito máis o é que esa baixada afecte exclusivamente aos/ás menores de 34 anos, entre os cales o descenso foi de 104.700 persoas.
Nesa franxa de idade hai, nese período (2010-2015) preto de 100.000 ocupados/as menos e tal é o impacto dese descenso que en 2010 as persoas menores de 35 anos representaban o 31% de ocupados/as e a finais de 2015 só o 24%.
Obviamente, xunto o descenso de poboación activa houbo tamén un descenso de poboación ocupada e desde 2008 perdéronse un total de 193.700 postos de traballo, co que o legado dos gobernos de Feijoo é que Galiza pasou de contar en 2008 con 1.201.200 ocupados/as a apenas superar o millón e 2015.
Dos datos tírase ademais que a maioría do emprego destruído nestes anos estaba ocupado por varóns, concretamente o 73,8% e que en 2015 todo o emprego recuperado, o 73%, foi cuberto tamén por homes.
203.500 asalariados e asalariadas asinaron unha media de 4 contratos no ano
No ano 2015 estímanse en 203.500 os asalariados/as con contrato temporal, que se repartiron os 813.088 contratos temporais rexistrados, o que nos dá unha media de 4 contratos por traballador/a e ano. A taxa de temporalidade sitúase no 25,4%.
De feito, foron os contratos temporais os que máis medraron –nun 12,1%- no último ano e dentro dos temporais, foron os de menor duración os que experimentaron maiores incrementos. Concretamente os contratos de menos de unha semana aumentaron un 14,2% e representaron o 30,7% do total dos contratos.
Malia as cuantiosas axudas que hai, apenas o 7,4% dos contratos rexistrados se asinaron baixo algunha modalidade de contratación indefinida. Ademais, as modalidades que acaparan a inmensa maioría dos contratos son por obra ou servizo determinado e eventuais por circunstancias da produción.
Ademais a xornada a tempo parcial representa o 14,3% do total. Deste xeito, estímanse uns 106.200 empregados/as menos a xornada completa e 18.900 máis a tempo parcial.
Diante destes datos, o secretario confederal de Emprego cualificou a situación de “alarmante” e preguntouse “de que vale ter hoxe un emprego nestas condicións, se non permite ter a máis mínima perspectiva de futuro.”
O Informe recolle tamén que desde que se iniciou a crise en Galiza, o descenso da afiliación foi de 137.088 persoa coas, un 12,7% menos, aínda que medrara levemente en 2015.
Exclusión social
A CIG vén advertindo do risco real de exclusión social que sofre unha cada vez maior porcentaxe de traballadores/as desempregados/as. Tal é así que a partir de 2010, mentres o desemprego segue medrando, diminúe a taxa de cobertura e se en 2014 apenas o 52,4% de parados/as recibía algún tipo de prestación, en 2015 situouse, de media, no 49,1%.
Diante deste panorama, o secretario confederal de Emprego lamentou que a ILP de Medidas para a Creación de Emprego impulsada pola CIG e rexeitada no seu momento polo PP, que aplicou o rodillo da súa maioría parlamentaria, “non se tivera presentado agora, en ano electoral, para que polo menos tiveran a ben debater algunha das 100 medidas que se propuñan para abordar e dar solucións á grave situación do emprego en Galiza”.
