Como o movemento obreiro estadounidense se enfronta á Intelixencia Artificial

Alex Press - 07 Nov 2024

Malia o potencial da IA para liberar os traballadores de tarefas tediosas e traballos pesados (corrección de textos, elaboración de procedementos operativos estándar, codificación de datos, identificación de imaxes e moito máis) que están en mans dos empregadores, a tecnoloxía xa se está utilizando para substituír os traballadores e socavar o seu poder de negociación

 Cando os estudantes de posgrao da Universidade de Boston se declararon en folga en abril, Stan Sclaroff, o decano de artes e ciencias da universidade, envioulles aos profesores un correo electrónico con suxestións para continuar coas súas clases. Como informou Inside Higher Ed, as solucións “creativas” do decano incluían a combinación de seccións de debate, tarefas alternativas e o uso de “ferramentas de intelixencia artificial xenerativa como ChatGPT”. Os profesores, escribiu o decano, poderían usar a tecnoloxía para “dar retroalimentación ou facilitar o 'debate' sobre lecturas ou tarefas”[1].

 A suxestión de Sclaroff de que a Intelixencia Artificial (IA) se podería encargar do traballo na folga provocou unha protesta dos estudantes de posgrao e o profesorado, e o sindicato SEIU Local 509, que representa os estudantes de posgrao, declarou: “Estamos extremadamente decepcionados pola suxestión da universidade de que o uso da IA podería mesmo empezar a substituír o duro traballo que os profesores de posgrao dedican a orientar os estudantes, facilitar os debates e ensinar”. O sindicato díxolle a Inside Higher Ed que esperaban que a administración reconsiderase a suxestión e, no seu lugar, “que se centrase en compensar axeitadamente as persoas que fan o traballo que é crucial para manter a universidade en funcionamento”. A universidade axiña deu marcha atrás e afirmou: “Nin o decano Sclaroff nin a Universidade de Boston cren que a IA poida substituír os seus asistentes de cátedra de posgrao, e a afirmación de que planeamos facelo é claramente falsa”.

 Desde que ChatGPT se lanzou en novembro de 2022, os ensinantes son só un dos moitos traballadores que agora se enfrontan á tecnoloxía emerxente que a xerencia manexa como unha ameaza. En todo Estados Unidos, a IA provocou todo tipo de ansiedades. Non se trata só dos impactos ambientais da IA, os rumbos discriminatorios ou os riscos para a privacidade[2]: segundo un estudo de Ernst & Young, unha empresa de consultoría, ao redor do 75 por cento dos traballadores están preocupados de que a IA faga que certos traballos queden obsoletos, e o 65 por cento está preocupado por que a IA substitúa o seu traballo[3]. Unha enquisa de Axios-Morning consult concluíu que, aínda que a regulación da nova tecnoloxía non é unha prioridade máxima, aproximadamente a metade dos estadounidenses temen que a IA substitúa o seu traballo ou o dos seus seres queridos[4].

 Hai motivos para se preocupar. Malia o potencial da IA para liberar os traballadores de tarefas tediosas e traballos pesados ​​(corrección de textos, elaboración de procedementos operativos estándar, codificación de datos, identificación de imaxes e moito máis) que están en mans dos empregadores, a tecnoloxía xa se está utilizando para substituír os traballadores e socavar o seu poder de negociación. As empresas tecnolóxicas adoitan empregar traballadores mal pagos no Sur Global para corrixir os erros da IA, o que leva a preguntarse até que punto é realmente “artificial” a tecnoloxía[5]. É difícil obter cifras fiábeis, xa que os empregadores tentan evitar as protestas por substituír os traballadores por IA, pero segundo os datos da empresa de colocación Challenger, Gray, & Christmas estímase que un mínimo de 4.000 traballadores estadounidenses perderon os seus empregos por mor da IA o ano pasado[6]. Como dixo recentemente o pioneiro da IA Mustafa Suleyman, “deixadas completamente en mans do mercado e dos seus propios dispositivos, [as ferramentas de IA] substitúen fundamentalmente a man de obra”[7]. Dean Sclaroff simplemente estaba a facer explícita unha dinámica que xa existe, e nunha variedade enorme de industrias. Onde queira que se mire, os traballadores enfróntanse á IA non como un medio para reducir o tedio do seu traballo, senón como unha bendición para o poder da dirección empresa.

 Collamos como exemplo a industria da comida rápida. En 2019, Nation's Restaurant News xa cualificaba esta tecnoloxía como a "maior tendencia tecnolóxica" nos restaurantes de servizo rápido (QSR), onde se están realizando experimentos con IA tanto na parte dianteira do local (camareiros...) como na parte traseira (axudantes de camareiro, cociñeiros, lavapratos)[8]. As empresas levan anos adaptando a IA conversacional para os portelos de autoservizo (con resultados ocasionalmente desastrosos compartidos nas redes sociais), pero como sinalou a publicación, "a tendencia alcanzou un punto álxido, e cada vez máis cadeas de servizo limitado están a substituír os humanos por traballadores de IA para o autoservizo". A lista de cadeas que experimentan coa tecnoloxía, xa sexa para o autoservizo ou para pedidos online, inclúe a Wendy's, IHOP, CKE Restaurants, White Castle, Del Taco, Panera, McDonald's e Sonic. Algúns propietarios de restaurantes soñan con camareiros automatizados para as ceas na mesa; Aínda que os camareiros robot son unha rareza nos Estados Unidos, en China Pizza Hut xa ten ao redor de 1.000 deles[9].

 Eses son só os postos de cara ao cliente. Na parte traseira do local, os restaurantes de comida rápida están a xogar coa posibilidade de implementar IA para a xestión de inventarios, a seguridade alimentaria e a programación de horarios dos traballadores, mentres que uns poucos están a probar robots que poden preparar hamburguesas e facer tortillas fritas[10]. A estreiteza do mercado laboral dos últimos anos levou os empregadores a buscar alternativas a pagar aos traballadores a maior remuneración que agora poden esixir, coa esperanza de que a IA poida ser o último investimento tecnolóxico que aforre man de obra e poida impulsar as ganancias a longo prazo.

 É posíbel que ese proceso xa se estea desenvolvendo en UPS. A primeiros deste ano, a empresa anunciou que planea despedir a 12.000 persoas, o maior número de despedimentos na historia da empresa. Segundo a directora executiva Carol Tomé, os recortes, que afectarán principalmente aos empregados de nivel directivo en lugar de aos traballadores sindicados da empresa, foron posíbeis en parte grazas á intelixencia artificial. Citou o exemplo da tecnoloxía que permite aos vendedores elaborar propostas sen ter que pedir orientación a expertos en prezos como unha forma en que a intelixencia artificial pode reducir o persoal do xigante da loxística[11].

 Este ano, a Conferencia anual sobre a carne da industria de envasado de carne incluíu un panel titulado “O uso e a aplicación da intelixencia artificial: como facer que esta tecnoloxía avanzada funcione para o seu negocio”. Segundo a organización, a presentación tivo como obxectivo “ofrecer ás partes interesadas da industria información sobre como a aplicación de datos pode xerar melloras operativas, como unha maior eficiencia e unha cadea de subministración máis fiábel, ao mesmo tempo que se predín mellor os hábitos e as necesidades dos compradores”.[12].

 Como acontece con calquera tecnoloxía nova, é difícil ignorar o bombo publicitario ao redor da IA, como a afirmación do director executivo de OpenAI, Sam Altman, de que a IA se convertera na “tecnoloxía máis poderosa que a humanidade inventou até o de agora” ou a fachenda do ex director comercial de Google, Mo Gawdat, de que “estamos a crear a Deus”[13]. As empresas tecnolóxicas teñen interese en esaxerar as capacidades da IA. Os executivos de Silicon Valley insistiron durante moito tempo en que os vehículos autónomos substituirían os condutores de camións, pero non o fixeron. En cambio, os camioneiros están a transformarse en apéndices da tecnoloxía, obrigados a conducir baixo a atenta ollada de tecnoloxías de vixilancia que os manteñen controlados en lugar de volvelos obsoletos[14].

 A IA tamén se está utilizando para facer seguimento dos traballadores, unha dinámica que se mostra dramaticamente no crecente uso da tecnoloxía por parte de Aware, unha empresa de IA especializada en analizar as mensaxes de texto e correos electrónicos dos empregados. A empresa díxolle a CNBC que empresas como Walmart, Delta, T-Mobile, Chevron e Starbucks agora están a usar as súas ferramentas para controlar as mensaxes dos empregados en Slack, Zoom e outras aplicacións do lugar de traballo[15]. Aware describe o seu produto como un medio para analizar o sentimento e a toxicidade dos empregados; non é difícil imaxinar como podería axudar as empresas que aspiran a impedir a organización dos traballadores. En lugar de substituílos por completo, a maior ameaza da IA pode ser como unha innovación nas tecnoloxías de xestión, con traballadores dirixidos por decisións tomadas por algoritmos mentres que simultaneamente son vixiados por outros algoritmos.

 “Moito disto resulta ser un delito de pensamento”, díxolle á CNBC Jutta Williams, cofundadora de Humane Intelligence, sobre a tecnoloxía de vixilancia de empregados con intelixencia artificial. “Isto está a tratar as persoas coma se fosen inventario dunha maneira que nunca antes vira”.

 Nun futuro centrado na IA, seguramente veremos algúns empregos, tanto cualificados como non cualificados, substituídos pola automatización: ensinantes, traballadores de restaurantes de comida rápida, traballadores de almacéns, enxeñeiros de software, deseñadores gráficos, escritores e mesmo avogados, todos eles na diana. A tecnoloxía tamén creará novos empregos: ocuparse dos algoritmos, producilos, corrixir os seus erros. O director executivo de Microsoft, Brad Smith, dixo que o obxectivo da IA é “'aumentar a produtividade dos traballadores, [reducir] o traballo pesado nos empregos' e traducir esas ganancias de eficiencia en niveis de vida máis altos”, pero moitos empregos volveranse moito máis onerosos e menos satisfactorios, xa que os traballadores se verán obrigados a coexistir coa IA, corrixindo os seus erros e reelaborando o seu resultado[16].

 Para entender o alcance do impacto potencial da IA, abonda con observar as cifras. O investimento en IA está a acelerarse rapidamente e os empregadores de todas as industrias (así como os analistas financeiros) están namorados das súas posibilidades[17]. Un estudo de 2022 concluíu que a cantidade de potencia informática utilizada para adestrar sistemas de IA se duplicou cada seis meses durante a última década[18].

 Os traballadores cognitivos son un obxectivo particular, xa que os sistemas de IA xenerativa están a ser adestrados para crear código informático, escribir oracións e correos electrónicos, resumir artigos, xerar ideas e traducir idiomas. (A investigación de OpenAI, a empresa detrás de ChatGPT, afirma que os modelos de aprendizaxe de idiomas [LLM] poderían afectar ao 80 por cento da forza laboral dos EUA nalgunha capacidade, se cadra unha esaxeración, dado o interese da empresa en promover os seus produtos, pero tamén un sinal do alcance da ambición da empresa[19]). Un consenso emerxente suxire que os efectos da IA na produtividade serán significativos, con cambios xa evidentes nos centros de chamadas a medida que a tecnoloxía se implementa para responder preguntas comúns, dirixir os clientes aos axentes e xerar transcricións de chamadas telefónicas[20].

 A IA está a impulsar o cambio nos lugares de traballo estadounidenses, e ese cambio está a producirse rapidamente. Con todo, as regulacións gobernamentais están a quedar atrás. O presidente Joe Biden emitiu unha orde executiva sobre a IA en outubro de 2023 que estabelece que "a medida que a IA crea novos empregos e industrias, todos os traballadores necesitan un lugar na mesa, mesmo a través da negociación colectiva"[21]. Biden ordenou ás axencias federais que "desenvolvesen principios e mellores prácticas para mitigar os danos e maximizar os beneficios da IA para os traballadores abordando o desprazamento laboral; as normas laborais; a equidade, a saúde e a seguridade no lugar de traballo; e a recompilación de datos", un medio para "proporcionar orientación para evitar que as empresas compensen de maneira insuficiente aos traballadores, avalíen inxustamente as solicitudes de emprego ou afecten a capacidade dos traballadores para se organizaren".

 Pero mentres as axencias desenvolven tales estándares, a implementación de AI continúa, e cunha afiliación sindical do 10 por cento en xeral e un terríbel 6 por cento no sector privado en 2023, está a facelo mentres a abafadora maioría dos traballadores non ten o asento na mesa do que fala a orde de Biden. A Lei PRO, un paquete de reforma da lexislación laboral que facilitaría moito a organización sindical, segue estancada no Congreso, e iso significa que non é probábel que obteñan un nun futuro próximo. O resultado? Os traballadores que si teñen sindicatos vense obrigados a loitar pola súa conta contra os impactos antilaborais da AI.

Os sindicatos enfróntanse á IA

 O conflito de clases ao redor da IA fíxose popular o ano pasado. Cando os traballadores de toda a industria do lecer se declararon en folga, restrinxir o uso da tecnoloxía por parte dos estudos cinematográficos era unha prioridade máxima. Para os 11.500 guionistas de cine e de televisión en folga do Writers Guild of America (WGA) e os 160.000 actores e intérpretes en folga do Screen Actors Guild-American Federation of Television and Radio Artists (SAG-AFTRA), a ameaza era inminente. En Hollywood, abundan as historias de produtores que queren que os intérpretes escaneen a súa imaxe ou a súa voz para un posíbel uso futuro. Durante a folga, os actores contáronme os seus temores de que se puidese obrigar ás versións dixitais deles mesmos a dicir e facer cousas que nunca farían, sen que o público puidese notar a diferenza. Os guionistas temían converterse en simples complementos de tramas ou guións escritos por IA, contratados para realzar unha historia producida por unha tecnoloxía que, á súa vez, está adestrada co traballo anterior dos guionistas (unha dinámica que en si mesma xera cuestións legais, dadas as reclamacións de dereitos de autor dos autores).

 De feito, a ameaza que supón a IA para os artistas está a reflectirse de forma dramática nunha disputa entre a actriz Scarlett Johansson e OpenAI. A empresa está a lanzar un asistente de voz automatizado e, segundo Johansson, Sam Altman, o director executivo da empresa, preguntoulle o ano pasado se prestaría a súa voz á ferramenta (Johansson interpretou unha voz de IA incorpórea en Her, de Spike Jonze, que Altman dixo que é a súa película favorita). Ela negouse, pero cando se lanzou a ferramenta, soaba de todos os xeitos notabelmente similar a ela, unha decisión que, segundo ela, a “sorprendeuna” e a “enfureceu”.

 “Nunha época na que todos estamos a lidar con deepfakes e a protección da nosa propia imaxe, o noso propio traballo, as nosas propias identidades, penso que estas son preguntas que merecen unha clareza absoluta”, dixo Johansson sobre a disputa[22]. “Espero unha resolución en forma de transparencia e a aprobación da lexislación axeitada para axudar a garantir que se protexan os dereitos individuais”. Tras a declaración de Johansson, OpenAI anunciou que eliminaría a voz da ferramenta, aínda que a empresa afirma que a voz non é unha imitación da estrela, senón que provén dunha actriz profesional diferente que usa a súa voz natural.

 Precisamente ese roubo de si mesmo, a posibilidade de perder o control sobre a propia voz ou imaxe, é o que motivou os guionistas e actores a manterse á marxe dos piquetes. Os contratos que conseguiron aseguran un obxectivo preliminar: crear un marco de normas e estándares para o seu uso, mandatos contractuais que os estudos cinematográficos e os produtores deben respectar.

 Despois de 148 días de folga, os membros do WGA ratificaron un contrato que estipula que a IA non é unha persoa e, por tanto, a súa produción non pode considerarse "material literario"[23]. Unha empresa aínda pode proporcionar a un escritor material xerado por IA e pedirlle que traballe a partir del, pero isto non pode afectar nin á compensación nin aos créditos do escritor, unha especificación que reduce os incentivos das empresas para usar IA en primeiro lugar. Segundo o contrato, unha empresa tampouco lle pode exixir a un escritor que utilice IA xenerativa en por si, xa sexa ChatGPT ou calquera outro programa.

 O contrato SAG-AFTRA, ratificado despois de 118 días de folga, ofrece regras de IA máis amplas que o acordo dos escritores, o que reflicte o feito de que a tecnoloxía xa afectou aos membros[24]. Agora requírese que os estudos obteñan o consentimento dos artistas antes de que se poida crear ou usar unha "réplica dixital" da súa voz ou imaxe; cando se usa, deben compensar os artistas a unha taxa similar á que recibirían se estivesen no set.

 Os traballadores da industria cinematográfica non son os únicos que negocian sobre a IA. En novembro de 2023, os traballadores da hostalaría de Las Vegas, membros do sindicato culinario, conseguiron dereitos tecnolóxicos ampliados, incluída a reconversión profesional para aqueles con traballos modificados ou substituídos pola IA[25]. Os xornalistas son outra liña de fronte: mentres que o New York Times está a demandar a OpenAI e Microsoft por infracción de dereitos de autor, alegando que os artigos do xornal se utilizaron para adestrar a tecnoloxía, outros editores, incluídos Vox Media, News Corp (editor do Wall Street Journal), The Atlantic e o Financial Times asinaron acordos con OpenAI, e unha serie de publicacións están a experimentar con artigos xerados por IA. En consecuencia, tanto o WGA como o NewsGuild, os dous sindicatos de xornalistas máis grandes do país, exixiron proteccións da IA por escrito. O Financial Times Guild, unha sucursal de WGA-East, foi o primeiro en gañar o dereito a negociar sobre os efectos da tecnoloxía recentemente introducida como a IA. Segundo David Isenberg, que cobre a Comisión de Bolsa e Valores para FT Specialist, a empresa quería limitar os dereitos dos traballadores a simplemente discutir os cambios en lugar de ter un mandato para negociar sobre eles, pero os membros insistiron nas obrigas legais dun dereito a negociar e o seu primeiro contrato, ratificado o verán pasado, inclúe esa linguaxe[26].

 Recentemente, o sindicato Communications Workers of America (CWA), o sindicato matriz de NewsGuild, estabeleceu principios para a IA no lugar de traballo: rendición de contas, negociación proactiva e achegas temperás e significativas dos traballadores. Como o CWA non só representa os xornalistas, senón tamén as traballadores dos centros de chamadas, as telecomunicacións e a tecnoloxía (o Alphabet Workers Union-CWA inclúe a membros que traballan en sistemas de IA en Google e outras empresas de Alphabet, Inc.), o sindicato está ben situado para estabelecer estándares que pague a pena adoptar en todo o movemento laboral.

 “A IA ten o potencial de xerar prosperidade e desatar a creatividade humana, pero só se funciona para os traballadores”, dixo o presidente da CWA, Claude Cummings Jr., nunha declaración na que anunciaba os principios da IA[27]. “Estamos a adoptar un enfoque que prioriza os membros e esiximos que os traballadores estadounidenses teñan voz, garantida polo seu contrato sindical, na forma en que a IA moldea o futuro do traballo”. A organización do sindicato na propia Microsoft, que representa centos de traballadores de control de calidade da filial ZeniMax Media, un holding de videoxogos, ofrece un exemplo de como ven estas declaracións na práctica.

 A Irmandade Internacional de Teamsters fixo declaracións similares, e a Conferencia de Teamsters do Estado de Nova York testificou que “calquera tipo de intelixencia artificial debe ser regulada para protexer o público ao exixir unha operación segura e abordar de maneira significativa o que moitos, incluídos os Teamsters, ven como un impacto potencialmente catastrófico na forza laboral estadounidense”[28]. O sindicato sinalou os vehículos autónomos como unha ameaza para os seus membros, aínda que o contrato de UPS recentemente ratificado, a pesar de asegurar importantes vitorias, non impide que a empresa adquira unha flota de vehículos autónomos.

 “Hai que incorporar os traballadores nas primeiras fases do proceso”, dixo Liz Shuler, presidenta da AFL-CIO, en decembro de 2023. “Utilicemos a nosa experiencia para intercambiar ideas, desenvolvelas e implementalas”[29]. A central sindical estivo avogando por un lugar na mesa de debate no lanzamento da IA e tamén está a presionar para que os traballadores participen na produción da tecnoloxía en si, o que Shuler chama un “proceso de co-creación”. Eses obxectivos reflíctense nunha recente asociación entre o AFL-CIO e Microsoft, que inclúe un mecanismo para que os traballadores compartan ideas e inquietudes con quen desenvolve a tecnoloxía na empresa, así como un plan para que as partes formulen recomendacións políticas conxuntas (o acordo tamén obriga a Microsoft a permanecer neutral se algún dos seus traballadores se organiza)[30].

 Tamén hai outros experimentos nos que se utilizan as achegas dos traballadores: por exemplo, o Instituto de Tecnoloxía da federación de traballadores pediu aos condutores de autobús sindicados que ofrezan os seus puntos de vista sobre os autobuses autónomos, o que deu lugar a un informe elaborado por profesores da Universidade Carnegie Mellon que se decataron de que a tecnoloxía complicaría o traballo dos operadores. O informe tamén sinalaba que “a tecnoloxía de condución autónoma non substitúe a parte máis humana do que fan os operadores de autobús, que consiste en atender as necesidades dos pasaxeiros (por exemplo, axudar a unha persoa maior) e velar pola seguridade dos pasaxeiros”[31].

 Hai uns anos, Shuler e unha delegación de membros de UNITE HERE visitaron a Universidade Carnegie Mellon, unha potencia tecnolóxica, para comprender mellor a IA. Un membro do profesorado fixo unha demostración dunha “táboa de cortar de última xeración que podía medir a velocidade coa que alguén cortaba verduras, así como a calidade do seu movemento”[32]. Como Shuler lle dixo á publicación: “Era fácil ver que estabamos basicamente a un paso de que a tecnoloxía cortase as verduras”.

Deter a IA ou domesticala?

 Cando a dirección de SAG-AFTRA anunciou os detalles do acordo provisional do sindicato cos estudos o ano pasado, algúns actores (e mesmo algúns dos membros da xunta do sindicato) non estaban satisfeitos coas proteccións contra a IA e instaron os membros a votar en contra da ratificación. O contrato permite excepcións aos seus requisitos de compensación e consentimento da IA, como cando a réplica dixital dun actor se utiliza para "comentarios, críticas, estudos, sátira ou parodia", unha excepción ambigua e potencialmente ampla. Outros opuxéronse totalmente a tolerar o uso da IA, argumentando que a tecnoloxía é unha ameaza inequívoca para os membros actuais e futuros, e o papel do sindicato debería ser opoñerse a ela en forma rotunda.

 Foi un exemplo temperán dun debate que seguirá desenvolvéndose a medida que as empresas sigan adoptando a IA: deberían os sindicatos tratar de deter a IA ou simplemente asegurar unha voz no seu uso e talvez no seu desenvolvemento? Poden os esforzos dos sindicatos por manter baixo control a tecnoloxía neutralizar os seus efectos antilaborais, aliviando o medo á perda de emprego que mantén a tantos traballadores espertos polas noites? Ou teñen razón os críticos de SAGAFTRA e, se algunha vez houbo unha oportunidade de producir IA que beneficiase a sociedade en xeral en lugar de a unha minoría de empregadores e traballadores, xa pasou hai tempo?

 Non é a primeira vez que os dirixentes sindicais se esforza en afirmar que non están en contra da tecnoloxía por medo a que sexan considerados opositores ao progreso en si, pero poida que sexa unha quimera imaxinar que os traballadores poden influír na IA para que teña un efecto liberador en lugar de prexudicial nas nosas vidas. Mesmo se deixamos de lado os riscos da tecnoloxía máis aló do lugar de traballo, onde queira que miremos, a IA utilízase como un medio para controlar os traballadores, xestionalos e vixialos, e, se cadra algún día, substituílos. Esta tecnoloxía non se “introduce” no lugar de traballo; imponse.

 Mentres os traballadores sindicados loitan por conseguir medidas defensivas contra esas imposicións dos directivos nos seus contratos, deben utilizar esas experiencias como trampolín e campo de probas para solucións lexislativas e regulamentarias. Se a IA ameaza a unha gran cantidade de traballadores, tamén os une, ofrecendo un inimigo compartido ao que o movemento obreiro pode e debe enfrontarse. Iso non pode demorar moito: os traballadores non sindicados dependen diso.

_____________________________________________________________________________

Notas:

_____________________________________________________________________________

 

[Artigo tirado do sitio web New Labor Forum, do 9 de outubro de 2024]

Volver

Novas relacionadas

    Usamos cookies para mellorar a túa experiencia de navegación e uso. Consulta a nosa política de cookies e a nosa política de protección de datos.
    Preme en aceptar para confirmar que aceptas a información presentada e pechar este cadro.