Cara á solución final
Cristiáns, musulmáns, xudeus e outros grupos étnicos viviron pacificamente en Palestina durante séculos até a imposición do racista proxecto sionista, con todos os atributos de "divide e vencerás" do colonialismo de colonos
Roubastes os hortos dos meus antepasados
E a terra que cultivei
E non nos deixastes nada
Agás estas pedras...
Se me entra fame
A carne do usurpador será o meu alimento.
(Mahmoud Darwish, poeta nacional palestino)
A estas alturas xa está confirmado que a intelixencia exipcia advertiu os seus homólogos israelís só 3 días antes da inundación da ofensiva Tormenta de Al-Aqsa de que algo "grande" se preparaba por parte de Hamás. Tel Aviv, o seu multimillonario aparello de seguridade e as FDI, "o exército máis forte do mundo", optaron por ignoralo.
Iso estabelece dous vectores chave:
1) Tel Aviv consegue o seu pretexto "Pearl Harbor" para poñer en marcha unha anovada "guerra contra o terror" máis unha especie de Solución Final ao "problema de Gaza" (xa en marcha).
2) O Hegemon cambia bruscamente a narrativa afastándoa da inminente, inevitábel e cósmica humillación conxunta da Casa Branca e a OTAN nas estepas de Novorossiya, unha derrota estratéxica que configura a anterior humillación en Afganistán como un baile de máscaras en Disneylandia.
O bloqueo total dos "animais humanos" (copyright do Ministerio de Defensa israelí) en Gaza, en realidade unha poboación civil de 2,3 millóns de persoas, impúxose este pasado luns. Nin alimentos, nin auga, nin combustíbel, nin produtos básicos.
Iso é un crime de guerra e un crime contra a humanidade, que lamina os catro principios básicos da Lei de Conflitos Armados (LOAC), todo debidamente aplaudido ou, no mellor dos casos, completamente ignorado pola OTANstán e os seus múltiples medios de comunicación dominantes controlados pola oligarquía.
Cristiáns, musulmáns, xudeus e outros grupos étnicos viviron pacificamente en Palestina durante séculos até a imposición do racista proxecto sionista, con todos os atributos de "divide e vencerás" do colonialismo de colonos.
A Nakba é unha vella lembranza de hai 75 anos. Agora estamos moito máis alá do apartheid, e entrando na exclusión total e a expulsión dos palestinos da súa terra natal.
En xaneiro de 2023, o propio primeiro ministro israelí Netanyahu subliñou que "o pobo xudeu ten un dereito exclusivo e incuestionábel a todas as zonas da Terra de Israel".
Agora, as FDI enviaron nada menos que unha orde á ONU para evacuar completamente a todos os residentes do norte de Gaza (1,1 millóns de persoas)- cara ao sur de Gaza, preto de Rafah, o único paso fronteirizo con Exipto.
Esta deportación masiva forzosa de civís sería o preludio para arrasar todo o norte de Gaza, xunto coa expulsión e confiscación de terras palestinas ancestrais, achegándose cada vez máis a unha Solución Final Sionista.
Benvidos a Sociópatas Unidos
Netanyahu, un sociópata cun historial probado, só pode saír coa súa con crimes de guerra en serie grazas ao apoio total da Casa Branca, o combo "Biden" e o Departamento de Estado, por non falarmos dos vasalos inconsecuentes da UE.
Acabamos de ser testemuñas de como un Secretario de Estado estadounidense -un funcionario de baixo coeficiente intelectual fóra do seu alcance en todos e cada un dos temas- ía a Israel para apoiar o castigo colectivo "como xudeu tamén".
Dixo que o seu avó "fuxiu dos pogromos en Rusia" (iso foi en 1904). Logo veu a conexión directa -nazi- "o meu padrasto sobreviviu a Auschwitz, Dachau e Majdanek". Impresionante, son tres campos de concentración seguidos. O secretario ignora obviamente que a URSS liberou os tres.
Logo veu a conexión Rusia-nazis-Hamás. Polo menos está todo claro.
Internamente, Netanyahu só se pode manter como primeiro ministro grazas especialmente a dous rabiosos socios de coalición ultrasionistas, racistas e supremacistas. Nomeou a Itamar Ben-Gvir ministro de Seguridade Nacional e a Bezalel Smotrich ministro de Finanzas, ambos encargados de facto da proliferación de asentamentos en toda Cisxordania a escala industrial.
Smotrich declarou publicamente que "os palestinos non existen porque non existe un pobo palestino".
Ben-Gvir e Smotrich, nun tempo récord, van camiño de duplicar a poboación de colonos nos cantóns de toda Cisxordania, de 500.000 a un millón. Os palestinos -non cidadáns de facto- son 3,7 millóns. Os asentamentos ilegais -non aprobados formalmente por Tel Aviv- están a aparecer por todas as partes.
En Gaza, onde a pobreza anda polo 60% e o desemprego xuvenil é masivo, as axencias da ONU advirten desesperadamente dunha catástrofe humanitaria inminente.
Máis dun millón de persoas en Gaza, na súa maioría mulleres e nenos, dependen da axuda alimentaria da ONU. Ducias de miles de nenos van ás escolas da UNRWA (UNRWA é a axencia para os refuxiados palestinos).
Agora Tel Aviv está a matalos, aos poucos. Polo menos 11 traballadores da UNRWA foron asasinados esta última semana (entre eles profesores, un médico e un enxeñeiro), polo menos 30 nenos, ademais de 5 membros da Cruz Vermella Internacional e a Media Lúa Vermella.
Aínda por riba, está a cuestión de Pipelineistán, é dicir, o roubo de gas en Gaza.
Polo menos o 60% das vastas reservas de gas descubertas en 2000 ao longo da costa de Gaza-Israel pertencen legalmente a Palestina.
Unha consecuencia clave da Solución Final aplicada a Gaza tradúcese en que a soberanía sobre os xacementos de gas pasou a mans de Israel, noutro atropelo masivo do dereito internacional.
A maioría global é Palestina
Ante a terríbel perspectiva de que Israel arrase con toda a metade norte de Gaza, en directo por televisión e encirrado por hordas de zombis da OTAN, non é desatinado considerar a posibilidade de que Turquía, Exipto, Siria, Iraq, Irán, O Líbano, Iemen e as monarquías do Golfo se unan, a diferentes niveis, para crear unha presión abafadora contra a aplicación da Solución Final sionista.
Practicamente todo o Sur Global/Maioría Global está con Palestina.
Turquía, en realidade, non é unha nación árabe e estivo demasiado cerca ideoloxicamente de Hamás no pasado recente. Supoñendo que a actual banda de Netanyahu se dedicase á diplomacia, o mellor equipo de mediación posíbel estaría formado por Arabia Saudita, Qatar e a diplomacia exipcia.
A India acaba de cravar un puñal na propia cabeza como líder da Maioría Global: aos seus dirixentes parece que gozan cando teñan de fronte a Israel.
Despois, están os Grandes Soberanos: a asociación estratéxica Rusia-China.
Rusia-Irán están á súa vez conectados por unha asociación estratéxica, incluso a todos os niveis militares de vangarda. O achegamento entre Irán e Arabia Saudita, por mediación de China, levou esta semana a Mohammad bin Salman e Ebrahim Raisi a falaren por teléfono, por primeira vez na historia, para coordinaren o seu apoio inquebrantábel aos dereitos lexítimos do pobo palestino. O sirio Bashar al-Assad acaba de visitar China, recibido con todas as honras.
A sofisticación diplomática característica de China -moito máis alá da Tormenta de al-Aqsa- equivale a apoiar os lexítimos dereitos palestinos. Todo o mundo árabe e as terras do Islam o senten claramente, mentres que Israel e a OTAN son impermeábeis aos matices.
Con Rusia chegamos ao territorio do heavy metal. A principios desta semana, o embaixador de Israel en Rusia, Alexander Ben Zvi, foi finalmente recibido, tras varios intentos, polo viceministro de Asuntos Exteriores Mikhail Bogdanov. Foi Israel quen practicamente suplicou unha reunión.
Bogdanov foi ao gran, sen reviravoltas: Ben Zvi foi advertido de que o plan das FDI de destruír literalmente Gaza, expulsar a poboación autóctona e practicar a limpeza étnica deses "animais humanos" estaba "cargado das consecuencias máis devastadoras para a situación humanitaria da rexión".
Iso amosa un escenario bastante posíbel -cuxas consecuencias poden ser igualmente devastadoras: Moscova -en colaboración con Ankara- lanzando unha operación de bloqueo contra Israel apoiada polo Sur Global.
Non é ningún segredo -á parte do modus operandi- que Putin e Erdogan falaron dun posíbel convoi naval humanitario turco a Gaza, que estaría protexido dun ataque israelí pola Armada rusa desde a súa base de Tartous en Siria e a Forza Aérea rusa desde Hmeimim. Iso elevaría as apostas a niveis imprevistos.
O que xa está claro é que a guerra indirecta da Hexemonía contra Rusia en Ucraína e a "guerra contra o terror" israelí anovada en Gaza son só frontes paralelas dunha única guerra global en terríbel evolución.
[Artigo tirado do sitio web Strategic Culture, do 14 de outubro de 2023]