A CIG-Administración Autonómica denuncia o “despropósito” do Plan de axilización da dependencia e discapacidade
O pasado 3 de marzo a Xunta de Galiza, nunha comparecencia pública do Presidente Rueda, anunciaba o Plan de axilización e simplificación dos trámites da dependencia e discapacidade. Un anuncio que se fixo, segundo a CIG-Administración Autonómica, “sen tratalo coas equipas técnicas, e caeu coma un xerro de auga fría sobre os/as traballadores/as das equipas de valoración, así como no resto de persoal da área social, que levan anos soportando unha gran sobrecarga de traballo”.
O sindicato denuncia ademais que agora a Xunta está intentando difundir a idea errónea de que este persoal precisa de incentivos económicos para facer o traballo “xa que, polo que insinúan, ata o de agora debían de estar incumprindo coas súas obrigas”.
A CIG-Autonómica lembra que levan anos insistindo na creación de novas equipas con prazas estruturais para poder desatascar dita situación. Apunta ademais que con este plan xorden unha serie de dúbidas ou eivas no procedemento como que:
- Antes do 2025 todas as valoracións facíanse partindo da información do informe social, entre outras. Agora, nalgúns casos prescinden del, polo que, como e quen vai informar sobre a situación real do contexto no que vive a persoa?
A carencia de informe social, dunha valoración, dun diagnóstico e dun asesoramento sobre a idoneidade dos recursos pode supoñer unha situación de vulnerabilidade das persoas dependentes consentida pola Administración.
De feito a través destas profesionais é dende onde parten as solicitudes de emerxencia social tras detectar situacións de risco social.
- Converten ás traballadores sociais dos concellos en persoal administrativo xa que “só teñen que proceder a encher a solicitude”. Semella que podería ser este un nicho aboado á entrada de asesorías privadas que por un “módico prezo” lles fagan os trámites á xente que por urxencia, descoñecemento ou falta de habilidades telemáticas non lles quede outra…
- Pretenden que as resolucións das valoracións as asinen as traballadoras sociais das equipas de valoración cando se trata dun órgano colexiado.
- Desprofesionalización das equipas. Cando falan de “persoal técnico das áreas sanitaria e social”, que categorías ou escalas compoñen estes profesionais cualificados?
- O persoal contratado para as equipas de reforzo xa implementadas teñen unhas diferencias retributivas escandalosas fronte ao persoal que, coa mesma titulación, fai o mesmo traballo que estes veñen a reforzar. Ademais o tempo traballado non se lles ten en conta para as listas de contratación temporal da Xunta de Galiza.
- A equiparación entre os grados de dependencia e a porcentaxe de discapacidade recoñecida de feito, fai que unha persoa cun grado de dependencia 3 lle corresponda un 100% de discapacidade, algo nunca visto até o de agora...
- A estratexia de non dar cobertura a través dos servizos públicos directamente e substituílos por libranzas do servizo; de axuda no fogar, de centro de día ou de residencia, que as persoas usuarias teñen que complementar cun co-pago, moi difícil de asumir polos dependentes e os seus coidadores en moitos casos obrigan a estas persoas a declinar estes servizos ofertados de maneira indirecta por non poder asumir este custo.
- Para o persoal que fai as valoracións a domicilio a falta de informe social vai supor un risco engadido á falta de valoración de riscos laborais nos domicilios aos que teñen que acudir. Este persoal tamén debería de acceder a cursos de condución segura e ter en conta que con alerta metereolóxica vermella ou laranxa non deberían de facer valoracións en domicilios.
“Este Plan aquí exposto, coa súa faciana amábel e vendíbel exposta pola xunta, máis sobre todo coas eivas que nos traslada o persoal que leva anos traballando arreo neste procedemento vén de rematar coa dúbida formulada polo goberno de España que a través do Ministerio de Política Territorial enviou á Xunta unha invitación para participar na comisión bilateral de cooperación para abordar ditas discrepancias que afectan a varios artigos da lei, advertindo de que en caso de non haber acordo o asunto podería rematar no Tribunal Constitucional”.
Por iso a CIG-Administración Autonómica conclúe que a Xunta de Galiza “debe implementar realmente a Dependencia para todas as persoas que a necesiten, con servizos sociais públicos de xestión directa, e que tanto a tramitación, a asignación do recurso e a súa xestión non pretendan o desprestixio do servizo e a súa privatización”.
