A Área Pública da CIG chama a CCOO e UGT a denunciaren o “pacto de perdas” do sector público que agora “critican” no sector privado
Unha suba retributiva adicional do 1,5% no ano 2022, o que implicou pasar do 2% imposto polo Goberno estatal a comezos do ano pasado ao 3,5% final, cando o ano pechou cun incremento do 5,7% do IPC. Ese foi o resultado do pacto salarial de UGT e CCOO co Ministerio de Facenda provocando, no ano de maiores incidencias da alza dos prezos, un novo recorte do poder adquisitivo para miles de traballadores e traballadoras do sector público. O resultado da evolución do desfase dos salarios ao respecto do carestía da vida elevouse no ano 2022 ao 18,64% desde o ano 2010 no que se produciron os primeiros recortes nas nosas nóminas.
A Área Pública da CIG (CIG-Saúde, CIG-Ensino e CIG-Administración) denuncia que ese mesmo acordo “atou igualmente a suba dun 2,5% para este ano 2023 -só coa posibilidade de chegar ao 3% se o IPC chegaba ao 6%-“. Lembra que o IPC interanual do mes de abril chegou ao 4,1% e advirte que, de se confirmar esta media no remate do ano 2023, “a perda de poder adquisitivo do profesorado, do persoal do SERGAS e de todas as administracións (central, autonómica, local) incrementaríase nun 1,6%”.
O que o sindicato maioritario no sector público denomina como un pacto de perdas entre CCOO, UGT e o goberno español -e que terá continuidade no ano 2024 cunha suba pechada no 2% para ese ano- implica, coa perda xa consolidada e coa incerteza da evolución dos prezos no que queda de ano e no ano que vén, t”odo un golpe ás economías de miles de persoas e unha submisión a un goberno ao que se trata como unha patronal amiga, desentendéndose do persoal do sector público”.
A hipocrisía sindical: o que é bo para o sector público non vale para pactar coa patronal
As declaración nas últimas semanas dos líderes de UGT e CCOO van na liña de “acusar” á patronal por non aceptar un acordo salarial marco que garanta o mantemento do poder adquisitivo, igualando salarios con incremento de IPC. Estas declaracións, para a Área Pública da CIG, “só poden ser froito da hipocrisía de quen é capaz dun pacto de perdas e de declarar despois exactamente contrario”.
Indica que de non ser así, e” de estar fronte a un arrepentimento por teren traizoado ao persoal do sector público, estes sindicatos debería recoñecer o erro, rectificar e retirar a súa sinatura dun acordo que, lonxe de recuperar cando menos parte do que nos arrebataron nos últimos anos, incide aínda máis na caída da nosa capacidade para afrontar o día a día”.
