A amoestación a unha traballadora de Pescanova que denunciou acoso sexual na empresa, a xuízo
O Xulgado do Social número 5 de Vigo acollerá este xoves día 20 o xuízo no que se dirimirá a amoestación de Nueva Pescanova a unha traballadora do Centro Industrial do Porriño que denunciou acoso sexual por parte dun encargado ao entender que a afectada obstaculizou a labor da comisión encargada de investigar o caso. A CIG convocou unha concentración de apoio a partir das 11:30 horas diante do edificio xudicial.
A central sindical presentou un recurso contra a amoestación no que denuncia tamén a vulneración de dereitos por parte da empresa por falta de protección ante un caso de acoso despois de que Pescanova lle comunicase á empregada que cometeu o que considera unha falta moi grave pola que a podería despedir, pero que se limita a amoestala.
“Non o fixeron porque pensen que presentou unha denuncia falsa, senón porque entenden que tras oito meses de procedemento insufríbel obstaculizou o labor da comisión contra o acoso porque reclamou que deixara de actuar por falta de confianza; consideran que a afectada cuestionou a labor a comisión, cando a propia Inspección de Traballo tamén o fixo tras unha denuncia da CIG”, explica Ester Mariño, técnica de Igualdade da CIG.
Mariño compareceu hoxe en rolda de prensa xunto a Suso García, secretario comarcal da FGAMT-CIG de Vigo, para informar da celebración do xuízo, que terá lugar este xoves día 20 ás 12:15 horas, e anunciar que a central sindical ten convocada unha concentración de apoio á traballadora diante do edificio xudicial que dará comezo ás 11:30 horas.
Mariño e García debullaron o acontecido dende que a afectada decidiu denunciar o que lle estaba a acontecer. “Hai case dous anos presentou unha denuncia na empresa por acoso laboral e sexual e a empresa veuse obrigada a activar o protocolo de acoso, aínda que os problemas dende o inicio foron constantes, comezando pola demora na súa posta en marcha”, indicaron.
Pero o proceso pechouse cunha amoestación á traballadora por supostamente ter obstaculizado a comisión de acoso, “algo surrealista”. Para García, este caso amosa o xeito que teñen as grandes empresas de entender a igualdade entre as persoas e o respecto aos dereitos das mulleres: “moita publicidade, moitos laciños e moitas historias, pero nas liñas de produción a cousa cambia moito”.
Vulneración de dereitos
Pola súa banda, Mariño lamenta que despois de que a traballadora presentase unha denuncia na empresa porque considerou que estaba a ser obxecto de acoso sexual polo comportamento dun superior inmediato que a ela lle ofende dende o primeiro momento a dirección actúa vulnerando os seus dereitos: cámbiana de quenda de traballo; rebelan a súa identidade, pero non a do denunciado; non protexen as mulleres que van a testificar aos seu favor, etc.
Incumpren incluso os prazos establecidos no seu propio protocolo de acoso, xa que o proceso ten que durar 30 días e prolóngase durante oito meses. “E para colmo péchase cunha sanción á traballadora, porque no medio deste despropósito decide comunicarlle á comisión que pare o procedemento porque non confía no traballo que está a desenvolver e acude á Inspección de Traballo; entón a empresa considera que iso é obstaculizar a denuncia”.
Nueva Pescanova non amoesta a traballadora porque pense que presentou unha denuncia falsa, senón porque pediu que a comisión deixase de actuar por falta de confianza no seu labor
A técnica de Igualdade da CIG critica que con este xeito de actuar a empresa transmite que a culpábel é a traballadora, “que só quere facerlle mal a el e que coidadiño con denunciar algo, porque logo saes mal parada, porque as consecuencias para ela a nivel laboral non son só que a xente a sinale, senón que xa non a poñen en certos postos que teñen pluses económicos, nin a ela nin ás persoas que declararon ao seu favor”. Por iso cualifica de “tremenda” a mensaxe que Pescanova lle traslada ao seu cadro de persoal.
“Isto fai que vaiamos ao Xulgado non só a denunciar as atrocidades que a empresa cometeu en todo o proceso, senón que tamén queremos facelo público para que este tipo de compañías non queden con esta imaxe de respecto, de solidariedade e de empatía cos dereitos das mulleres e mesmo coa loita feminista, cando despois as traballadoras que padecen estas situacións dentro das súas fábricas aínda por riba son sancionadas”.
Ao mesmo tempo sinala que, ademais de todo o que aconteceu, tras a primeira rolda de prensa na que se denunciaron os incumprimentos da empresa e a falta de protección das traballadoras ante casos de acoso as persoas que participaron na comparecencia diante dos medios de comunicación, a traballadora afectada e o propio sindicato recibiron unha citación para un acto de conciliación previo a unha querela criminal por parte de Francisco Javier López Iglesias na que acusa dun delito de calumnias e inxurias graves regulado no artigo 209 do Código Penal e solicita unha indemnización de 30.000 euros.
“Este señor entende que nesa rolda de prensa se lle inxuriou e calumniou, cando o único que fixemos foi denunciar a actitude da empresa; nós non sabemos quen é o home denunciado, pero entendemos que debe de ser Francisco Javier López Iglesias, tendo en conta a súa reacción contra o sindicato”. Neste senso, fai fincapé en que na rolda de prensa unicamente reclamaban máis protección para as traballadoras de Pescanova, pero a cambio recibiron un acto de conciliación previo a unha querela criminal. “Unha vez máis vemos como se ataca calquera intento de responder á violencia de xénero ou ás agresións sexuais”.
Sinalada e cuestionada
Mariño citou un caso recente moi similar, no que un panadeiro foi condenado por agresión sexual no traballo. “A afectada trasladou que todo o que está a padecer é un verdadeiro calvario, porque a que realmente está a ser cuestionada e sometida a constantes xuízos é ela, mentres o condenado segue a vender pan; pois neste caso sucede o mesmo, a traballadora de Pescanova segue sendo sinalada e cuestionada dentro da fábrica, mentres o denunciado, que facía comentarios que a ela lle molestaban, segue a ser xefe de liña e non sufriu ningunha consecuencia nin amoestación por parte da empresa. En consecuencia, a vítima é dobremente vitimizada, e as persoas que intentamos defendela, acusadas”.
Ademais, quixo deixar moi claro que o que acontece en Pescanova non é un caso illado, xa que cousas similares suceden cada día nas grandes empresas, “que seguen a ser machistas a pesar dos discursos”. En consecuencia, as mulleres vense obrigadas a aturar comportamentos e actitudes que non deberan de estar permitidas. “O que queda claro é que se protestas ou decides denunciar a que vai saír mal parada es ti. E temos constancia que os comentarios de tipo sexista e sexual cara as mulleres son constantes e están á orde do día dentro das fábricas de produción”.
Censura tamén que a empresa “vaia por libre” e faga caso omiso aos requirimentos e sancións da Inspección de Traballo a respecto da necesidade de modificar o protocolo de acoso para garantir o anonimato das testemuñas. “Dixeron que non ían garantir o anonimato porque non podían e non o fixeron; aquí a protección é para os acosadores e non para as vítimas, o que nos parece gravísimo”.
Finalmente, recoñece que “somos conscientes de que vai ser un procedemento moi longo, e sabemos que queda moito camiño por diante a nivel xudicial, pero non se pode permitir que unha muller que sofre acoso, ou que non o sufre pero quere presentar unha denuncia porque hai indicios de que pode estar acontecendo, se vexa abocada automaticamente á perda do traballo en moitas ocasións e outras a un cuestionamento social e a estar sinalada, mentres que as actitudes que poden incorrer en acoso non se perseguen”.
